Her şey simgesel bir ifade olup en önemli şey ressamın kendi yaşamıdır. Kendi iç dünyası resmin ortaya çıkmasında en önemli ihtiyaçtır. Çizgi ve renk kullanımı konusundaki özgürlük, duyguların yapıtlara yansımasını amaçlıyor. Mekandaki yeşil rengin hakimiyeti duyguların sakinliğinin bir göstergesi haline geliyor.
Ressam otoportresini yaparak, “Bütün dünya insanın etrafında dönüyorsa, tek durağan olan insan mıdır?” sorusunu kendine çok sormuş olmalı ki sürekli otoportresini çalışmış ve durağan olmadığını duygularıyla sürekli değiştiğini anlatmak istemiştir.
Ressamın otoportresi portreyi, portre ise resmini taklit ettiği için bir aynanın önünde durup ardından kendine dönüşünü göstermektedir.